PVC سخت و نرم چه فرقی دارند؟

PVC های سخت و نرم بر اساس ویژگی‌ها و مشخصه‌های فیزیکی‌شان در ساخت محصولات مختلفی استفاده می‌شوند. PVC نسخه خلاصه شده پلی وینیل کلراید است. PVC نوعی پلیمر ترموپلاستیک است که، به دلیل دوام، مقرون به صرفه بودن و قابلیت انعطاف پذیری‌اش بسیار در بخش ساخت و ساز مورد استفاده قرار می‌گیرد. کاربردپذیری این ماده همچنین آن را در بخش مراقبت‌های بهداشتی، بسته بندی مواد غذایی، قطعات یدکی خودرو، تجهیزات هنگام بارندگی و تولید اسباب بازی مفید می‌سازد. محصول PVC به طور کلی نباید در معرض دمایی بیش از ۷۰ درجه سانتی‌گراد قرار گیرد.

ترکیبات

PVC سخت معمولا هیچ عنصر پلاستیکی را شامل نمی‌شود، در حالیکه PVC نرم میزان زیادی پلاستیکی کننده با غلظت بالا دارد. پلاستیکی کننده‌ها دو نوع مختلف هستند، پلاستیکی کننده‌های اولیه و پلاستیکی کننده‌های پلیمری. پلاستیکی کننده‌های اولیه شامل فتالات‌ها، فسفات‌ها و ترکیبات اسیدهای چرب هستند. آدیپات‌ها، آزلات‌های پروپیلن گولیکول و سباکات‌ها تعدادی از پلاستیکی کننده‌های پلیمری هستند. برای انعطاف پذیری بیشتر PVC، از پلاستیکی کننده‌هایی مانند فتالات‌ها، آدیپات‌ها و فسفات‌ها به میزان بیشتری استفاده می‌شود.

نقاط قوت فیزیکی

PVC سخت یا سفت نسبت به PVC نرم یا انعطاف پذیر در برابر فشار گاز و هوا مقاوم‌تر و چگال‌تر است. چگالی PVC سخت در مقایسه با چگالی PVC نرم که 1.1 تا g/cm3 1.35 است می‌تواند از 1.3 تا g/cm31.45 اندازه‌گیری شود. با توجه به سطح چگالی بالاتر PVC سخت، محصول ساخته شده از آن نسبت به محصولات PVC نرم دوام بیشتری دارد.

کیفیت

PVC سخت به دلیل مقاومت بیشتر حرارتی، مکانیکی و شیمیایی‌اش، در بخش تولید بیشتر از PVC نرم مورد تقاضا است. به طور کلی PVC نرم کاربرد پذیری کمتری دارد زیرا با توجه به کاربرد بیش از حد نرم کننده‌ها نمی‌توان از آن به مدت طولانی نگهداری کرد. با این وجود، PVC سخت می‌تواند برای مدت زمان طولانی‌تری نگهداری شود و برای بسیاری از محصولات مفید باشد.

موارد استفاده

از مواد اولیه PVC در بخش ساخت و ساز استفاده می‌شود. PVC سخت برای ساختن قاب پنجره، لوله‌ها و کناره‌ها استفاده می‌شود زیرا می‌تواند شرایط بد آب و هوایی را تحمل کند. PVC نرم به دلیل انعطاف پذیری و مقاومتش در برابر روغن، چربی و مواد شیمیایی، در کف، لوله‌ها، قاب‌های محافظ لبه و عایق‌ها استفاده می‌شود.

مزایا

PVC سخت قابل بازیافت است و دفع آن نسبت به PVC نرم کمتر خطرناک است زیرا غلظت اضافی پلاستیکی کننده را ندارد. PVC نرم غلظت بالاتری از پلاستیکی کننده را داراست که باعث می‌شود بیشتر برای سلامتی خطر داشته باشد و بازیافت‌اش مشکل باشد.